Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Η Μάχη

Η δυσκολότερη μάχη που θα δώσουμε ποτέ, είναι αυτή
που θα μας κάνει να είμαστε ο εαυτός μας,
και θα μας κυβερνήσει με τον απλούστερο των νόμων.







Πόσο δύσκολη είναι αυτή η μάχη?

Οσο δύσκολη είναι η κατασκευή του σπαθιού με το οποίο θα τη δώσουμε.


6 σχόλια:

  1. Ας ερθουμε λιγο στο αποτελεσμα της "μαχης".
    Ποσο βεβαιο ειναι οτι αντεχεται αληθεια ή εστω οτι ειναι τοσο ανεχτο ωστε να αναζητηθει;
    Ξεκινωντας απο την απεικονιση του πολεμιστη, διαπιστωνω μια αποφασιστικοτητα στη διαδικασια, που απορρεει ομως απο την καθαροτητα της επιδιωξης, απο την πιστη στον ιδεωδη στοχο.
    Η μαχη για την αληθεια του εαυτου μας μπορει να επιφυλασσει ανεπιθυμητες εξαρχης αποκλισεις αποκαλυπτοντας ανυποφορες πτυχες της.
    Δεν ειναι δυσκολος ο δρομος προς τη γνωση, ουτε το μεσο για τη νικη. Ειναι δυσκολη η αποφαση για τη μαχη..
    Παρεμπιπτοντως, πώς σου ηρθε αυτο το "απολουστερος των νομων";; δεν εχω διαβασει κανεναν τετοιο στην πολυχρονη καριερα μου!! αριθμο και ΦΕΚ δημοσιευσης παρακαλω!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σφυρηλατώντας το σίδερο που θα μας δώσει το σπαθί, σφυρηλατούμε ταυτόχρονα και την ψυχή μας. Αναζητώντας το τέλειο σχήμα του, αναζητούμε την πληρότητα της μορφής μας. Ακονίζοντας την πιο κοφτερή λεπίδα του, ακονιζουμε την αποφασιστικοτητα μας. Εχουμε ηδη κανει τη μαχη μας όταν το σπαθί μας μπει στη θήκη. Εχουμε γνωρίσει τον εαυτό μας γνωρίζοντας βήμα βήμα το σπαθί και τα όρια της επίπονης αλλά αναπόφευκτης σχέσης μας μαζί του.


    ΥΓ Ο απλούστερος των νόμων είναι το μονοπάτι της φύσης. ΦΕΚ δεν έχει βγεί ακόμη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μόλις προχθές χάρισα ένα βιβλίο σε κάποιον, και στην αφιέρωση που του 'γραψα έβαλα τα ίδια λόγια περίπου για αυτήν την σκληρότερη και σημαντικότερη μάχη (ή μάλλον καλύτερα σειρά μαχών).
    Μόνο που επεσήμανα ότι γίνεται με τον ίδιο τον εαυτό μας, πράγμα που δε φαίνεται να ξεκαθαρίζεις στην ανάρτησή σου και αναρωτιέμαι μήπως θεωρείς εμάς τους ίδιους μόνο σαν το σπαθί, αλλά με τι ή ποιον αντίπαλο δίνουμε αυτήν την μάχη;

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η μάχη δεν δίνεται ενάντια στον εαυτό μας αλλά μαζί με αυτόν. Είναι η μάχη της αυτογνωσίας, της εσωτερικής ανύψωσης και του τελικού στόχου. Μάχη ενάντια σε αυτό που μας φθείρει, μας ομογενοποιει και μας αποκοιμίζει. Και δεν ειναι καποιος αορατος εξωτερικος εχθρος αυτά. Συμβαινουν μεσα μας, υπάρχουν μαζί μας.
    Η δυική υπόσταση του εαυτού μας, το Εγω και το άλλο Εγώ, βρίσκονται σε μια συνεχή διαλεκτική πάλη ψάχνοντας για τον τρόπο που θα οδηγήσει στην εσωτερικη μας ισορροπία. Ο τρόπος αυτός ειναι το σπαθί μας.

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Από ό,τι κατάλαβα εννοούμε την ίδια μάχη αλλά την εκφράζουμε με άλλες λέξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Αστράφτει το σπαθί του καβαλάρη σαν τη φωτιά, σαν φωτιά.
    Τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται τα κορμιά, τα κορμιά.
    Και αρπάζει τη Σεράχ κι όλες λεν Αλλάχ, Αλλάχ,
    έι γκιουλέ ορζού..."
    Μ. Νίνου, Γκιούλ Μπαχάρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή